قصص انبیاء و سرگذشت قوم صالح علیه السلام به اختصار

داستان هایی از پیامبران صلی الله علیه و آله و سلم و یک داستان مردم خوب درود بر او ستایش خدای اول و آخر را فرستاد و کتب را نازل کرد و حجت را بر همه خلقت ثابت کرد. درود و سلام بر مولای اول و آخر محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم و بر برادرانش و انبیا و رسولان و بر آل و اصحابش و درود خدا بر او باد. تا روز قیامت

مقدمه ای بر سرگذشت انبیا

قصص انبیا برای صاحبان عقل، برای اهل نهی، پند و اندرزی است، خداوند متعال می فرماید: «در قصص آنها برای خردمندان عبرت بود.
در داستانهایشان هدایت و نور است و در داستانهایشان سرگرمی برای مؤمنان و تقویت عزم آنان است و در آن آموختن صبر و تحمل زیان در راه دعوت به سوی خدا و در آن چیزی است که پیامبران دارای اخلاق عالی بودند. و حسن خلق نزد پروردگارشان و با پیروانشان، و در آن شدّت تقوایشان و عبادت نیک پروردگارشان است، و در آن نصرت خدا بر پیامبران و فرستادگانش و ناامید نکردن آنان است. عاقبت به خیر برای آنان است و عاقبت بد برای آنان که با آنان دشمنی می کنند و از آنان منحرف می شوند.

و در این کتاب از سرگذشت انبیای خود نقل کرده‌ایم تا آنان را در نظر بگیریم و از آنان سرمشق بگیریم، زیرا آنان بهترین الگوها و بهترین الگوها هستند.

یک داستان مردم صالح علیه السلام

• او پیامبر خدا صالح بن عبد بن مساح بن عبید بن ثمود است و از قوم ثمود - که در حجر واقع بین حجاز و تبوک زندگی می کنند - است و قوم ثمود پس از آنکه خداوند عاد را هلاک کرد آمدند. و پیامبرشان صالح به آنها فرمود: «و یاد کنید زمانی را که شما را جانشینان بعد از عاد قرار داد.» (1).
  خداوند صالح را نزد ثمود فرستاد. آنان را به توحید و نفی بت و رقیب فرا می خواند، به آنان می فرماید: «خدا را بپرستید، شما معبودی جز او ندارید» (2). اما قوم ثمود دعوت پیامبرشان صالح را رد کردند و حتی او را مسخره کردند و به او گفتند: ای صالح، تو پیش از این در میان ما امید بودی، آیا ما را از پرستش آنچه پدرانمان می پرستیدند نهی می کنی و ما در آن چیزی شک داریم. منظور شماست.» یاور کسی که مشکوک است} (3). او را مسخره کردند و به او گفتند: امیدوار بودیم قبل از این مقاله عقلت کامل شود.
• مفسران ذکر کرده اند که روزی ثمود در مجلس آنان جمع شد و صالح علیه السلام نزد آنان آمد و خدا را به آنان یادآوری کرد و آنان را موعظه کرد، پس با لجاجت و کنایه و تحدی از او خواستند که بیرون بیاورد. آنها از صخره ای بزرگ شتر بزرگی بودند و کیت و کیت را از خصوصیات او یاد کردند و به او اشاره کردند، پس صالح علیه السلام به آنها گفت: شما را اجابت کردم. آیا به آنچه برایت آوردم ایمان داری و به آنچه با آن مبعوث شده ام ایمان داری؟ گفتند: بله. پس بر آن از آنان عهد و پیمان گرفت، سپس پروردگارش را خواند و خداوند او را اجابت کرد و از آن صخره بیرون آورد که به شتر بزرگی اشاره کرده بودند بر اساس آنچه خواسته بودند. پس کسانى از آنان که ایمان آوردند ایمان آوردند، ولى بیشترشان کافر شدند. و پیامبرشان صالح به آنها گفت: (از جانب پروردگارتان دلیل روشنی برای شما آمده است، این شتر خدا نشانه ای برای شماست، پس او را رها کنید تا در زمین خدا بخورد و به او آسیبی نرسانید). و تو را به عذاب خواهد گرفت.ثهاب}(4). و نیز به آنها فرمود: «گفت: این شتر است، او مشروب خورده است و شما در روز معینی می نوشید.» (155) و به او آسیبی نرسانید که عذاب روز بزرگی به شما خواهد رسید. .» (5). پس پیامبرشان صالح به آنها دستور داد که به این شتر آسیبی نرسانند، زیرا این شتر از نشانه های خداوند است و به آنها گفت روزی که آب را برمی گرداند، او آب دارد و هیچ یک از حیوانات شما با او آب نمی نوشند. و روز بعد شیر کافی برای همه آنها فراهم می کند.
  
• اما اهل سوء ظن و فساد آن را نپذیرفتند، زیرا نه نفر در مدینه در صدد نابودی آن و رهایی از آن برآمدند و برای کشتن صالح علیه السلام متفرق و متحد شدند. {و در آن شهر نه نفر بودند که در زمین فساد می‌کردند و اصلاح نمی‌کردند.(48) گفتند: به خدا شریک شوید، ما او و خانواده‌اش را شب می‌سازیم، سپس به ولی او خواهیم گفت. .» ما هلاك كردن اهل آن را نديده ايم و به راستي كه راست مي گوييم (49) و مكر كردند و ما مكر كرديم در حالي كه آنها درك نكردند (50)} (6). خداوند آنها را از شرشان حفظ کند و نابودشان کند.
  بدبخت ترین مردم زنده شد و او قدر بن سلیف بود، در میان قوم خود شرافتمند و شکست ناپذیر بود، اما بدبخت شد چون شتر را ذبح کرد، عبدالله بن زمعه رضی الله عنه. گفت: روزی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را خطاب کرد و از شتر و ذبح کننده یاد کرد، پس پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: «زمانی که بیشترین بدبخت از آنها زنده شد.» مردی عزیز و قدرتمند و شکست ناپذیر مانند ابوزمعه در رحات نزد او فرستاده شد. صحبت). خداوند متعال فرمود: {سپس رفیق خود را صدا زدند و او از خود سوء استفاده کرد و عقیم شد}(2). و خداوند متعال فرمود: {ثمود تکبر خود را انکار کرد (11) هنگامی که بدبخت ترین او پراکنده شد.(12) سپس رسول خدا به آنها فرمود: «شتر خدا را سیراب کردند» (13). پس او را تکذیب کردند، و او را مثله کردند، پس غرغر کرد، پروردگارشان به خاطر گناهشان بر آنهاست و آن را اصلاح کرد (14) و از عاقبت آن نمی ترسد (15)} (3). و آنان که متکبر و ستمگر بودند، صالح علیه السلام را به چالش کشیدند تا عذابی را که خداوند آنان را از آن برحذر داشته و از آن می ترسید، برای پروردگارش بیاورد، خداوند متعال می فرماید: {سپس شتر را ذبح کردند و از فرمان پروردگارشان سرپیچی کردند. و گفت: ای صالح، اگر از رسولان هستی، آنچه را به ما وعده می دهی، برای ما بیاور (4). سپس رسول خدا صالح به آنها فرمود: «سه روز در خانه خود لذت ببرید، این وعده ای است که بر آن دروغ نمی شود» (5).
• ابن کثیر می گوید: چون خورشید طلوع کرد - یعنی خورشید روز سوم - از آسمان بالای سرشان فریادی به گوششان رسید و از پایین آن لرزه شدیدی، پس ارواح سرازیر شد، جانها از دست رفت، حرکتها خاموش شد. صداها فرو نشست و حقایق ثابت شد، پس در خانه‌های خود قرار گرفتند و مانند جنازه‌هایی خمیده بودند که روح و حرکتی در آن‌ها وجود نداشت { همانا قوم ثمود به پروردگارشان کافر شدند و از ثمود اثری باقی نخواهد ماند. (7) و خدا را خدای همه چیز شکر کن .