داستان مولایمان محمد صلی الله علیه و آله و سلم، سیره رسول الله و سیره نبوی.

داستان هایی از پیامبران صلی الله علیه و آله و سلمداستان پیامبر ما محمد عليه الصلاة والسلام الحمد لله إله الأولين والآخرين، أرسل الرسل، وأنزل الكتب، وأقام الحجة، على الخلق أجمعين. والصلاة والسلام على سيد الأولين والآخرين، محمد بن عبد الله صلى الله عليهه وعلى إخوانه الأنبياء والمرسلين، وعلى آله وصحبه وسلم تسليمًا كثيرًا إلى يوم الدين.

داستان پیامبر ما محمد

زندگی نامه پیامبر

قصص انبیا برای صاحبان عقل، برای اهل نهی، پند و اندرزی است، خداوند متعال می فرماید: «در قصص آنها برای خردمندان عبرت بود.
در داستانهایشان هدایت و نور است و در داستانهایشان سرگرمی برای مؤمنان و تقویت عزم آنان است و در آن آموختن صبر و تحمل زیان در راه دعوت به سوی خداست و در آن چیزی است که پیامبران دارای اخلاق عالی بودند. و حسن خلق نزد پروردگارشان و با پیروانشان، و در آن شدّت پرهیزگاری و عبادت نیک پروردگارشان است، و در آن نصرت خدا بر پیامبران و فرستادگانش و ناامید نکردن آنان برای نیکوکاران است. عاقبت برای آنهاست و عاقبت بدی برای کسانی است که با آنها دشمنی می کنند و از آنها منحرف می شوند.

و در این کتاب از سرگذشت انبیای خود نقل کرده‌ایم تا آنان را در نظر بگیریم و از آنان سرمشق بگیریم، زیرا آنان بهترین الگوها و بهترین الگوها هستند.

زندگی نامه پیامبر

• او محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف بن قصی بن کلیب بن مره است. نسب او به عدنان بن اسماعیل علیه السلام می رسد.
  رضی الله عنه در سال فیل در مکه به دنیا آمد و ولادتش در روز دوشنبه بود و برای او پرستاری خیس خواستند، پس حلیمه السعدیه او را شیر داد و نشانه هایی دارد. و در مدت اقامتش در بنی سعد صلوات ظاهر شد.
  ابوامامه رضی الله عنه از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم پرسید و فرمود: ای پیامبر خدا، آغاز کار شما چه بود؟ فرمود: (ندای پدرم ابراهیم و بشارت عیسی و مادرم دید که نوری از آن بیرون می آید که قصرهای شام را روشن می کند)(1).
  و اما پدرش عبدالله از دنیا رفت و آمنه بنت وهب رضی الله عنه او را باردار بود و مادرش در حالی که هنوز شش ساله نشده بود در الابوه که بین مکه و مکه قرار دارد از دنیا رفت. مدینه.پس صلوات الله علیه یتیم بزرگ شد و جدش عبدالمطلب از او مراقبت کرد و او را عمیقا دوست داشت. وقتی عبدالمطلب از دنیا رفت، ابوطالب عموی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم تربیت محمد صلی الله علیه و آله و سلم را بر عهده گرفت و به او محبت فراوان داشت و استفاده می کرد. او را نسبت به فرزندانش در اولویت قرار دهد.
• هنگامی که دوازده ساله بود، عمویش ابوطالب او را برای تجارت به شام ​​برد و چون بحیری راهب او را دید، به ابوطالب توصیه کرد که از ترس یهودیان او را به شام ​​نبرد، پس ابوطالب به تعدادی از آنها دستور داد. بندگانش او را به مکه برگردانند.
  و چون رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به بیست و پنج سالگی رسید و خدیجه به صدق حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و امانت و سخاوت او رسید. او به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم پیشنهاد داد که برای تجارت با پولش به شام ​​برود، پس رسول خدا صلی الله علیه و آله با او همراه شد و چون برگشت. خدیجه بنت خویلد از آن تجارت خود را به او تقدیم کرد پس با او ازدواج کرد و در آن هنگام چهل سال داشت.
• رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم دوست داشت در غار حیره به سوگند خود ادا کند، از این رو برای خود آذوقه تهیه می کرد و سپس روزها در غار حیره خلوت می کرد. وحی بر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مقدم بوده است، از جمله: رؤیت نیکو، و رؤیت نمی بیند مگر اینکه مانند طلوع فجر آمده است، و از جمله: صلوات. حجر بر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم; رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: من سنگی را در مکه می شناسم که پیش از مبعوث به من سلام می کرد، اکنون می دانم (2).
• و آغاز بعثت بر رسول خدا صلی الله علیه و آله را مادر مؤمنان عایشه رضی الله عنها روایت کرده و فرمود: اولین چیزی که رسول الله صلی الله علیه وسلم خداوند صلی الله علیه و آله و سلم از وحی آغاز شد که رؤیت صالح در خواب بود و رؤیتی ندید جز اینکه مثل سحر می آمد، سپس خلوت را به او محبت کرد و او را دوست داشت. حیرا با حسادت خلوت کرد، پس به آن سوگند یاد کرد که تعداد شبهای عبادت پیش از رفتن نزد اهلش و تدارک آن است، سپس نزد خدیجه برمی‌گردد و برای همان روزی می‌رساند تا اینکه در حالی که در خانه بود حق به او رسید. غار حیرا، پس پادشاه نزد او آمد و گفت: بخوان، گفت: «من اهل مطالعه نیستم.» پس مرا گرفت و بار سوم پوشاند، سپس مرا فرستاد و گفت: «بخوان در نام پروردگارت که آفرینش انسان را از لخته آفرید، بخوان و پروردگارت کریم ترین است} پس رسول خدا صلی الله علیه و آله با آن بازگشت در حالی که دلش می لرزید و وارد شد. بر خدیجه دختر خویلد رضی الله عنه گفت: زملونی، زملونی، پس زملونی تا آن که وحشت از او دور شد، به خدیجه گفت و این خبر را به او گفت: «از خود ترسیدم. خدیجه گفت: نه، به خدا سوگند، خداوند هرگز تو را رسوا نخواهد کرد، نوفل بن اسد بن عبدالعزا پسر عموی خدیجه و مردی بود که در زمان جاهلیت به مسیحیت گروید و کتاب عبری را می نوشت و از انجیل به زبان عبری می نوشت ان شاء الله که بنویسد. و او پیرمرد بزرگی بود که نابینا شده بود، رسول خدا صلی الله علیه و آله آنچه را دید به او گفت و به او گفت: این قانون خداست که خداوند بر آن نازل کرد. موسی ای کاش تنه ای در آن داشتم، ای کاش زنده بودم وقتی قومت تو را بیرون کردند. روزی به من رسید، تو را به پیروزی محکمی یاری خواهم کرد، سپس مرد و وحی برنخاست (1).
• پس از آنکه خداوند به رسولش محمد صلی الله علیه و آله وسلم وحی کرد: {بخوان به نام پروردگارت که آفرید} و نبوت او در آن بود، خداوند او را با این جمله فرستاد: {ای پوشاننده برخیز و انذار کن. } پس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به دعوت توحید و تکذیب بت ها برخاست، پس به دعوت قوم خود شروع کرد. ابن عباس رضی الله عنه می فرماید: هنگامی که فرود آمدی و نزدیکترین طایفه خود را انذار کردی، پیامبر صلی الله علیه و آله از صفا عروج کرد و شروع کرد به ندا دادن ای بنی فهر، ای بنی عدی، به سوی شکم ها. از قریش تا جمع شدند، پس اگر آن مرد نتوانست بیرون بیاید، رسولی فرستاد تا ببیند چیست، پس ابولهب و قریش آمدند و گفتند: چه می شود اگر بگویم اسبان در دره می خواهند حمله کنند. تو باورت می‌کنی؟) گفتند: آری، ما جز حق را بر علیه تو امتحان نکرده‌ایم. گفت: (زیرا من قبل از عذاب سخت برای شما هشدار دهنده هستم.) ابولهب گفت: تا آخر روز ملعون باشید، آیا برای همین ما را گرد هم آوردید؟ سپس نازل شد: دست ابولهب توبه کند و آنچه را که مال او و آنچه به دست آورده است توبه کند.
• سپس مردم مکه را فراخواند و از میان مردان نخستین کسی که به او ایمان آورد ابوبکر صدیق و از میان زنان خدیجه بنت خویلد و از غلامان بلال بن ربه بود. علی بن ابی طالب رضی الله عنه در هشت سالگی به او ایمان آورد و بیش از آن گفته شد. هر کس مصونیت داشت آسیبی نمی دید و هر که محافظت نداشت شکنجه می شد بلال و آل یاسر از جمله عمار بن یاسر و مادرش سمیه و پدرش یاسر بودند و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بودند. درود بر آنان گذشت و آنان را تقویت کرد و گفت: ای خاندان یاسر صبر کنید که وعده شما بهشت ​​است. بلال بن ربه شکنجه شد تا اینکه ابوبکر صدیق رضی الله عنه او را خرید.
• در مکه برای مسلمانان سختی پیش آمد تا اینکه رسول خدا صلی الله علیه و آله به یارانش اجازه مهاجرت به حبشه را داد. سپس به خبر برگشتند که قریش از آزار و اذیت محمد و یارانش منصرف شده اند و چون به مکه رسیدند، مصیبت بر مسلمانان شدید بود تا اینکه رسول خدا صلی الله علیه و آله اذن دوم را صادر کرد. مهاجرت به حبشه و تعداد آنها هشتاد و سه مرد و نوزده زن بود. قریش از طریق هیئتی که هدایای زیادی به نغوس، پادشاه حبشه تقدیم کرد، کوشیدند کسانی را که به حبشه مهاجرت کرده بودند، برگردانند، اما خداوند توطئه کافران را دفع کرد و نغوها از تحویل آنها به قریش خودداری کردند.
  قریش با ابی طالب سعی کردند محمد را از آنها باز دارند تا خدایانشان رسوا نشوند یا او و آنها را به حال خود رها کنند، اما او نپذیرفت و ابی طالب بستگان خود را به حمایت از او فراخواند، بنی هاشم و بنی المطلب پاسخ دادند. او جز ابی لهب فرمود:
  به خدا با همه آنها به تو نمی رسند
  تا اینکه ما را در خاک دفن کردند
  پس فرمان خود را اعلام کن که خجالت نمی کشی
  و بشارت ده و با چشم خود به آن تصدیق کن
  شما مرا دعوت کردید و من می دانستم که شما مربی من هستید
  و من راستگو بودم و سپس صادق بودم
  و دینی را ارائه کردم که می دانستم همین است
  این یکی از بهترین ادیان بیابان است
  اگر سرزنش نبود یا از فحش دادن برحذر بود
  شما به من اجازه می دادید که این موضوع روشن شود
• سپس آزار قریش شدت گرفت و قوم بنی هاشم و بنی المطلب و مسلمانان را محاصره کردند و قریش عهد گرفتند که با آنها بیعت نکنند و با آنها ننشینند و با آنها ازدواج نکنند. و یا وارد خانه هایشان شوند تا اینکه بر رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم سلام کردند و سه سال در آن حالت ماندند، مسلمانان و کسانی هستند که مردم با آنها وارد می شوند و به آنها آسیب می رسد. گرسنگی و تشنگی خداوند داناست. سپس هشام بن عمرو از بنی عامر و زهیر بن ابی امیه و ابوالبختری بن هشام و زمعه بن الاسود و المعتم بن عدی - توافق کردند که سند را از بین ببرند و در کعبه جمع شدند و انکار کردند. در پیشگاه خداوند این سند ناروا را مطرح کرد و خواستار از بین بردن سند شد، اما زمین خورده شد، هر نام خدا در آن است و آنچه را در آن است از ظلم و خیانت حفظ کرده است. بدین ترتیب مصیبت مردم پس از یک محاصره سه ساله پایان یافت.
  شش ماه پس از خروج از مردم، ابوطالب از دنیا رفت و اسلام برای او نوشته نشد، سپس خدیجه بنت خویلد رضی الله عنه از دنیا رفت، پیامبر صلی الله علیه و آله از آن غمگین شد. کسى که پس از وفات خداوند از او محافظت کرد و او را حفظ کرد و همسرش خدیجه که از او حمایت و حمایت مى کرد، از دنیا رفت.
• آزار قریش بر مسلمانان بیشتر شد و مسلمانان با دیدن آیات کیهانی و قرآنی در مورد اخلاص پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بر دین خود استوارتر شدند. کفار مکه برای یهودیان نامه می فرستادند و از آنها درباره مسائلی که با محمد صلی الله علیه و آله و سلم مجادله می کنند سؤال می کردند و از او درباره روح و اصحاب کهف و قرآن سؤال می کردند. «آنان نازل شدند و دلایل و باطل‌های آنان را رد کردند و چیزهایی را به آنان گفتند که اهل کتاب نمی‌دانستند». کوشیدند محمد صلی الله علیه و آله را با پول یا اعتبار وسوسه کنند یا او را بر خود پادشاه کنند و یا او را با زیباترین زنان قریش درآورند. اما او از آنان روی گردانید تا پیام پروردگارش را برساند.
• رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم از آسیب در امان نماند و او را به جنون و سحر و فال گویی متهم کردند و او را به دروغ گویی متهم کردند، هر چند که او را راستگو و امین نامیدند. ! . حتی در حالی که در کعبه پروردگارش را عبادت می کرد به او آزار رساندند، پیامبر صلی الله علیه و آله روزی در کعبه نماز خواند در حالی که کفار مکه به او نگاه می کردند، سپس مشورت کردند که کدام یک از آنان است. سبد شتر را می گرفت و بر پشتش می گذاشت، پس عقبه بن ابی معیت که بدبخت ترین آنها بود، او را به این کار گماشت، پس رضی الله عنه آن را بر پشت او نهاد. سپس فاطمه بنت محمد آمد و سبد شتران را در حالی که آنها را نفرین می کرد از او برداشت.
• سپس ولید بن مغیره نزد او آمد و قرآن را از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنید و از آن متاثر شد و سخنی نیکو در این باره گفت. گفت: به خدا سوگند این سحر و جنون نیست و آنچه او گفت از قول خداست، سپس قریش از آن ترسیدند، پس ابوجهل به صحبت با او ادامه داد تا آن که برگشت و گفت این چیزی جز این نیست. جادو در اثر خداوند سبحان فرمود: { همانا فکر کرد و مقدر کرد * پس چنان که مقدر کرد کشت * سپس چگونه مقدر کرد * سپس نگاه کرد * سپس اخم کرد و متکبر * سپس روی برگرداند و تکبر کرد * و گفت: این چیزی نیست. اما جادویی که تأثیر می گذارد * این چیزی نیست جز گفتار انسان ها * وقتی نشسته برایش دعا می کنم * و از کجا می دانی چه نشسته * نه. می ماند و واحه ای برای بشریت باقی نمی گذارد، با نوزده روی آن
  لجاجت و انکار همچنان با کفار مکه همراه بود تا جایی که از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم خواستند که نشانه ای بزرگ به آنان نشان دهد، پس پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم. ، از پروردگارش خواست که نشانه ای به آنها نشان دهد پس خداوند ماه را که دو قسمت شده بود به آنها نشان داد و هر قسمت در یک طرف بود و چون اهل مکه این را دیدند گفتند: محمد ما را سحر کرد اما هرکس به سویش آمد. مکه به آنها دروغ گفت، زیرا به آنها گفته شد که ماه را شکافتند، اما آنها ایمان نیاوردند، بلکه سرسخت و متکبر بودند.
• رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به طائف رفت و آنان را به عبادت پروردگارشان خواند و ده روز در میان آنان ماند و بزرگانشان را خواند و آنان او را از طائف بیرون کردند و سفیهان را وسوسه کردند. پسران او را سنگسار کنند و الفاظ رکیک بر زبان بیاورند و از پاهایش خونریزی کرد و سرگردان رفت و این دعای معروف را گفت: (خدایا به تو شکایت دارم از ضعف قدرت من و بی تدبیری من و بی تفاوتی من نسبت به مردم، تو پروردگار مستضعفین و تو پروردگار منی، مرا به چه کسی می سپاری، به دوردستی که به من اخم می کند، یا به دشمنی که کنترلش را در دست دارد. در اختيار من است؟اگر بر من خشمگين نيستي برام مهم نيست.اما عافيت تو براي من وسيعتر است.به تو پناه مي برم.به نور چهره تو كه تاريكي را روشن كرده است. امور دنیا و آخرت بر او درست شده است، مبادا خشم تو بر من وارد شود یا خشم تو به من برسد، تو را پند می دهم تا زمانی که راضی شوی، و هیچ نیرو و نیرویی جز به خدا نیست. پس خداوند جبرئیل را نزد او فرستاد و پادشاه کوه ها را همراه او فرستاد و به او گفت که اگر بخواهی دو کوهی که آن را احاطه کرده اند بر اهل مکه می بندند، ولی رسول خدا که نسبت به امتش رئوف و مهربان بود. فرمود: (بلکه از آنان آرامش بجویید، شاید خداوند از صلب آنان کسی را بیرون آورد که او را بپرستد و چیزی را شریک او قرار ندهد).
• یک سال قبل از هجرت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم از مکه، ایشان را از مسجد الحرام به مسجد الاقصی سفر کردند و سپس قیام کردند. به آسمان هفتم خداوند متعال می فرماید: {منزه است آن کس که بنده خود را شبانه از مسجد الحرام به مسجد الاقصی برد که اطرافش را برکت دادیم تا از آیات خود به او نشان دهیم، همانا او شنوا و داناست. دیدن}. پس جبرئیل با حیوانی به نام البراق در مکه نزد او آمد و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم سوار آن به سوی بیت المقدس شد و به امامت با پیامبران نماز را در آنجا اقامه کرد و سپس عروج کرد. با آن به آسمان هفتم رسید و پیامبرانی را در هر آسمانی دید. او آدم، عیسی، موسی، ابراهیم و دیگران را دید. سپس چون به سدرالمنتهی رسید، خداوند به او وحی کرد و با او سخن گفت و بر او و امتش پنجاه نماز که هر روز بجا آوردند واجب کرد، سپس موسی همچنان از محمد صلی الله علیه و آله و سلم درخواست کرد. در مورد کم کردن نماز با پروردگارش مشورت کند زیرا امت او طاقت نیاوردند تا اینکه در واقع به نمازهای پنج گانه بسنده کردند. هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و آله در آن شب به مکه بازگشت و این خبر را به مردم مکه گفت، به او دروغ گفتند و او را مسخره کردند و به هر فرودگاهی درباره آن حادثه پرواز کردند و به سرعت نزد ابوبکر رفت تا خبر دوستش را به او بگوید، وقتی با او درباره اخبارش صحبت کردند، ابوبکر گفت: اگر گفته بود، راست می گفت. ابوبکر را الصدیق می نامیدند. سپس از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم خواستند که وصف بیت المقدس را برایشان بگوید و رسول خدا هنوز بیت المقدس را ندیده بود، پس خداوند بیت المقدس را بر او نازل کرد. گویی او را می‌دید، شروع کرد به توصیف بیت‌المقدس برای آنها، اما این کار آنها را ناتوان کرد و خداوند مکر ستمکاران را دفع کرد.
• در فصول، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم خود را به قبایل معرفی می کرد و قریش قبایل را از پیروی از او برحذر می داشتند و می گفتند که او دیوانه است، ساحر است و سفیه است تا از او روی برگردانند، پس مقدر شد که گروهی از خزرج رسول خدا صلی الله علیه و آله را ملاقات کنند و در میان آنان ابوامامه اسد بن زراره بود. پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدند که چه گفت و قرآن را برایشان خواند و از سخنان او متاثر شدند و شنیده بودند که یهودیان درباره ظهور یک نفر صحبت می کردند. پیامبر در این زمان، پس به او ایمان آوردند و به او وعده دادند که قوم خود را دعوت خواهند کرد، شاید خداوند آنها را با او محشور کند.
  مردم به خانه های خود بازگشتند و امر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در میان آنان منتشر شد، پس هر که از آنان ایمان آورد ایمان آورد و در سال بعد - و در موسم - دوازده مرد از انصار آمدند و تصمیم گرفتند با رسول خدا صلی الله علیه و آله ملاقات کنند، پس در عقبه آن حضرت را ملاقات کردند و اولین بیعت عقبه را با او بیعت کردند و رسول خدا صلی الله علیه و آله را با آنان فرستادند. صلوات الله علیه، مصعب بن عامر رضی الله عنه دینشان را به آنها می آموزد و در آن به آنها فهم می دهد، پس اسلام در یثرب بسیار زیاد شد.
• در ایام حج، بسیاری از انصار، هفتاد و سه مرد و دو زن، به دیدار رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم رفتند، تا مرا از آنچه زنان و فرزندان خود را از آن محافظت می کنید، حفظ کنید.» براء بن معرور دست او را گرفت و گفت: آری سوگند به آن که تو را به حق به پیامبری مبعوث کرد، تو را از آنچه تو را از آن باز می داریم باز می داریم، پس با رسول خدا بیعت کردند. رضی الله عنه بر آن
  سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله به اصحاب خود دستور هجرت به تبس داد و منتظر اجازه از پروردگارش برای هجرت بود و چون کفار مکه دیدند که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم. صلوات الله علیه در یثرب حائل شده بود، خواستند مانع خروج او شوند و گرد آمدند و در امر او با هم مشورت کردند و شیطان بر آنان بیرون آمد، به صورت مردی از اهل نجد. به آنها توصیه کرد که از هر قبیله یک جوان را شلاق بزنند و او را مانند قاتلان یک نفر بکشند، سپس خون او در میان قبایل پراکنده شود و بنی مناف نتواند با همه آنها بجنگد و به خون سیر شود. پول آنان از نظر او و گفته های او متاثر شدند، پس در آن شب در خانه رسول خدا صلی الله علیه و آله اجتماع کردند، خداوند فرمان آنان را بر پیامبرش نازل کرد و او به علی دستور داد تا دراز بکشد. بر بالین او بود و هیچ آسیبی به او نمی رسید، رسول خدا صلی الله علیه و آله بیرون آمد و مشغول خواندن {یاسین سوگند به قرآن حکیم بود، همانا تو از فرستادگان راهی هستی. صریح} به گفتارش: {و ما حائلی در برابر ایشان و حائلی در پشت سر ایشان قرار دادیم، پس آنها را پوشاندیم تا نبینند}، پس بر آنها افکنده شد و رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم. او و درود خدا بر سرشان خاك گذاشت در حالى كه آگاه نبودند، سپس از آنان روى گردانيد و هجرت كرد، و چون بيدار شدند و آنچه را كه به سوى آنها پرتاب شد ديدند، محمد صلى الله عليه و آله را طلبيدند. سلام بستر او را نیافتند علی را به جای او یافتند و دانستند که رسول خدا صلی الله علیه و آله هجرت کرده است. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در هجرت خود با ابوبکر صدیق همراه بود و این نعمتی از جانب خداوند و فضیلتی برای ابوبکر بود که خداوند او را از بین بقیه مردم جدا کرد. مؤمنان افتخار همراهی با رسول خدا صلی الله علیه و آله را در هجرت به مدینه داشته باشند. مردی از بنی الدیل به نام عبدالله بن عریقات را به عنوان راهنما استخدام کردند تا راه را به آنها نشان دهد.
• هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و ابوبکر بیرون رفتند و به سوی غار ثور حرکت کردند، ابوبکر به فرزندش عبدالله دستور داد تا اخبار را از آنان بشنود و عامر بن فحیره موکل ابوبکر. ، گوسفندان را پرورش داد و گوسفندان را برایشان استراحت داد و شام برایشان شیر آورد و عبدالله بن ابی بکر نزد آنان می آمد و بنابر اخبار، عامر بن فهیره هنگام ترک آنها، گوسفندان را غسل تعمید داد و راند. تا از رد او در امان بمانند. اسماء بنت ابی بکر هنگام شام برای آنها غذا می آورد، پس سه روز در غار ثور ماندند، پس از سه روز، عبدالله بن عریقات به موعد مقرر با دو حیوان آمد و آنها را به جاده ساحلی برد. . قریش برای هر که آنها را زنده یا مرده بیاورد پاداش بزرگی دادند و مردم به جستجوی آنها فرار کردند و سورکه بن مالک به دنبال آنها رفت و او آنها را گرفت ولی خداوند به او اجازه نداد که به آنها برسد پس هر وقت خواست خود را به آنها برساند، اسبش در ریگ فرو رفت و سه بار چنین شد، تا آن که ایمنى خواست و سخن گفت، رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم دانست که او را خدا حفظ کرده است. و اینکه خداوند پشتیبان او بود پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم خواست که نامه ای سالم به او بنویسد پس رسول خدا صلی الله علیه و آله به عامر بن فحیره دستور داد. آن را برای او بنویسد و رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم او را به این امر دستور داد تا خبر آنان را از قریش مخفی کند، پس نزد قوم خود بازگشت و هیچ کس از او در این باره سؤال نکرد. سمتی که از آن آمده بود جز اینکه گفت: بس است.
• هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به شهر پیامبر رسید، مردم با شادی فراوان از او پذیرایی کردند و همه می خواستند رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را خشنود کنند. شتر در بنی عمرو بن عوف پارک کرد، پس چند ده شب نزد آنها ماند، سپس با شتر خود راه افتاد تا در مسجد رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم توقف کرد. درود خدا بر او باد و دستور ساخت مسجد را در آنجا داد.
  سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم میان مهاجران و انصار برادری کرد و با یهودیانی که در مدینه بودند وداع کرد.
  هفت ماه پس از آمدن رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به مدینه، گروهی را به رهبری حمزه بن عبدالمطلب که شامل 30 نفر بود، فرستاد تا کاروانی از قریش را که ابوجهل، ولی مجدی نیز در میان آنها بود، رهگیری کنند. بن عمرو در میان آنها بازداشت شد و هیچ درگیری بین آنها رخ نداد. سپس گروهان و تهاجمات قبایل و روستاهای اطراف شهر رسول الله صلی الله علیه وسلم ادامه یافت.
• در سال دوم هجری، قبله به سوی بیت الحرام در مکه معطوف شد و روزه ماه رمضان بر آن تحمیل شد و در آن سال جنگ بزرگ بدر رخ داد که اولین حادثه بین لشکریان بود. ایمان و اردوگاه شیطان، پس خداوند دوستان خود را پیروز و دشمنان خود را خوار و ذلیل کرد (1).
  در سال سوم هجری غزوات ادامه یافت و جنگ احد بود که دومین جنگ با کفار مکه بود که بسیاری از یاران رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در آن جنگ بودند. درود، کشته شدند، صورت شریفش بریده شد و چهار سرش رضی الله عنه شکست.
  در سال چهارم هجری، جنگ الرجاء، جنگ بیر ماونه، جنگ بنی النضیر و جنگ ذات الرقاء رخ داد.
  در سال پنج هجرت مبارکه غزوه دومات الجندل رخ داد سپس جنگ احزاب یا خندق که سومین جنگ بین رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است. و حزب او و بین کفار قریش و احزابشان که برای کشتن رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم جمع شده بودند و مؤمنان، ولی خداوند مکر کافران را دفع کرد و بر آنان فرستاد. بادی که دیگ‌ها و چادرهایشان را واژگون می‌کرد و مزاحمشان می‌شد، تا اینکه ناامید به عقب برگشتند.
  در سال ششم هجری : غزوه ذو قرد و غزوه بنی المصطلق و غزوه حدیبیه واقع شد و رسول خدا صلی الله علیه و آله خواست زیارت کند. خانه و اصحابش، اما قریش او را از این کار باز داشتند و با او صلح کردند که بعد از آن برای مسلمانان آسودگی داشت.
• در سال هفتم هجری: جنگ خیبر واقع شد و خداوند خیبر را برای رسول خدا صلی الله علیه و آله فتح کرد و اموال بسیار و زمین وسیعی را غارت کردند، پس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم. رضی الله عنه بین رزمندگان تقسیم کرد. در آن سال رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم غزوه های بسیاری را برای استقرار دین خدا در زمین رهبری کرد. در ذی القعده سال هفتم هجری، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به قصد زیارت بیت القدیم و انجام عمره به همراه اصحاب بیرون شد که مشرکان مانع شدند. از سال ششم هجری، پس وارد مکه شد، عمره کرد و سه شب در آنجا ماند، سپس اشراف مکه از او خواستند که پس از گذشت آن سه، از آنجا خارج شود. پس رسول خدا صلی الله علیه و آله به واسطه قراردادی که بین او و قریش بود چنین کرد.
  در سال هشتم هجرت، جنگ موته در سرزمین البلقا از شام روی داد و قوت لشکر مسلمانان سه هزار جنگجو بود و سه شاهزاده که از بهترین یاران بودند. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم جعفر بن ابی طالب و عبدالله بن رواحه و زید بن حارثه به شهادت رسیدند و برخی دیگر رضی الله عنه از همه آنان راضی باشد.
  رسول خدا صلی الله علیه و آله برای پادشاهان آفاق فرستادگان و فرستادگانی می فرستاد و آنان را به ایمان به خدا دعوت می کرد و نزد شاه خسروس و ملک قیصر و نگوس و دیگران فرستاد.
• سپس هجوم ذات السلاسیل رخ داد و پیشوای آنها عمرو بن العاص بود، سپس از رسول خدا صلی الله علیه و آله کمک خواست، پس گروهی از اصحاب را به او عنایت کرد. از جمله ابوبکر و عمر رضی الله عنهم و بر آنان ابوعبیده عامر بن الجراح بود و قوتی نیافتند، ببخشید، اما قدرت رقابت آنان وقروهها.
  در سال هشتم هجری، غزوه بزرگ فتح روی داد و علت آن این بود که قریش عهدی را که بین آنها و رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بسته بود، شکستند. عهدنامه حدیبیه قریش با زره و سلاح خود به بنی بکر کمک کردند تا با بنی خزاعه که با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بیعت کرده بودند بجنگند. پس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بنی خزاعه را شکست داد و لشکر عظیم خود را آماده کرد و از خداوند خواست که قریش را از اخبار خود بی خبر نگه دارد تا آنان را غافلگیر کند.
• رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم با سپاهی عظیم از مهاجران و انصار و قبایلی که به اطاعت پیامبر صلی الله علیه و آله وارد شده بودند بیرون رفت. ابوسفیان آمد و دید که از امور مسلمین حیران شد و شهادت حق را دید و اسلام آورد، عباس گفت: یا رسول الله ابوسفیان غرور را دوست دارد پس به او فخر بده، چیزی . رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: هر که به خانه ابوسفیان وارد شود در امان است و هر کس داخل مسجدالحرام شود در امان است و هر که در آن را بر او ببندد در امان است. سپس ابوسفیان نزد اهل مکه آمد و آنها را فریاد زد که محمد چیزی نزد شما آمده است که نمی توانید آن را بپذیرید و گفت: هر که به خانه ابوسفیان وارد شود در امان است و هر که داخل مسجدالحرام شود در امان است و هر که در را به روی او می بندد در امان است. مردم به خانه های خود و مسجد پراکنده شدند.

اخلاق پیامبر

• پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بر شتر خود وارد مکه شد و سر خود را به خضوع در برابر خداوند که فتح مکه را نصیب او کرده بود، خم کرد. مسلمانان با مقاومت قابل توجهی مواجه نشدند مگر در محلی به نام الخندمه که حدود سه نفر از مسلمانان لشکر خالد کشته شدند و حدود دوازده نفر از مشرکان کشته شدند و سپس فرار کردند.
  پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم خون گروهی را که بسیار به او آسیب رسانده بودند هدر داد، آنها عبدالله بن خطل بودند و او اسلام آورده بود، سپس پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم او را به صدقه فرستاد، بر کسانی که با او بودند خشمگین شد و او را کشت، سپس مرتد شد و به مشرکان پیوست، به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم گفته شد، عبدالله بن خطل به آن ملحق شد. پرده های کعبه، پس رسول خدا صلی الله علیه و آله دستور داد تا او را بکشند. او نیز خون عبدالله بن ابی السرح را ریخت، اسلام آورده بود و وحی را نوشته بود و سپس مرتد شد، اما عثمان بن عفان رضی الله عنه او را برای تامین امنیت آورد و رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم. درود بر او و درود او را حفظ کرد. خون عکرمه بن ابی جهل به هدر رفت، پس فرار کرد و بر دریا سوار شد، سپس باد بر آنان وزید و آنان به مرگ یقین کردند، عکرمه گفت: خدایا تو با من عهد داری، اگر مرا از آنچه که دارم آزاد کنی. در آن هستم که نزد محمد می آیم تا دست در دست او بگذارم و از او عفو سخاوتمندانه ای بیابم پس آمد و اسلام آورد و صفوان بن نیز بی سواد شد. خون دو خواننده عبدالله بن خطال که طنزهای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را می خواندند، ریخته شد. خون مقیس بن سبابه ریخته شد و مردم او را در بازار گرفتند و کشتند.
  خطاب به مردم مکه گفت: ای مردم قریش، فکر می کنید با شما چه کنم؟ گفتند خوب، برادر سخاوتمند و برادرزاده سخاوتمند. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: برو که آزاد هستی.
• سپس پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در حالی که کمانی در دست داشت دور خانه می گشت و شروع به عبور از کنار بت ها کرد و به آنها چاقو زد و گفت: «و بگو حق آمد و باطل آمد. هلاک شد، همانا باطل از بین رفت.» دستور داد کلیدهای کعبه را بیاورند و او با همراهی اسامه بن زید و بلال بن رباح و عثمان بن ابی طلحه از حجاب وارد آن شد. دو رکعت نماز در کعبه خواند. سپس بيرون آمد و به بلال دستور داد تا نزد كعبه برود و اذان بگويد.
  پیامبر صلی الله علیه و آله در روز بعد از فتح خطبه ای فصیح ایراد کرد که در آن خون و مال و ناموس را نهی کرد و جنگ و شکار و قطع درختان را در مکه نهی کرد. و بر رسالت شهادت دهند. پیامبر صلی الله علیه و آله پس از فتح چند ده روز ماند.
• در شوال سال هشتم هجرت، حوازین برای جنگ با رسول خدا صلی الله علیه و آله و با آنها ثقیف و قبایلی جمع شدند و مشرکان مسلمانان با لشکرکشی یک نفر به آنان حمله کردند. پس صفوف مسلمانان متفرق شد و آنان که فرار کردند گریختند و رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به سوی دشمن حرکت کرد و گفت: من پیامبرم، دروغی نیست **** من فرزند عبدالمطلب هستم.
• سپس عباس که صدای بلندی داشت به او دستور داد که اهل السمره را بخواند، پس آنان را صدا زد و چون صدای او را شنیدند، همه مانند گاو به سوی بچه های خود برگشتند، پس به سرعت برگشتند. جنگ در گرفت، چون رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آن را دید، فرمود: (همین وقت جنگ داغ شد). آن گاه رسول خدا صلی الله علیه و آله سنگریزه هایی را گرفت و به صورت کفار انداخت و فرمود: (آنان مغلوب ربّ محمد). خداوند هیچ کس را رها نکرد که چشمانش را پر از خاک نکند. آنها شکست خوردند و مسلمانان از آنها ثروت زیادی به دست آوردند. رسول خدا صلی الله علیه و آله کسانی را که از فقر نمی ترسیدند عطا کرد و در بخشش به صمیم قلب افراط کرد. سپس جنگ اوطس بود و علت آن این بود که مشرکانی که از حوازین گریختند به طائف پناه بردند و در آنجا استحکام گرفتند، سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آنان را محاصره کرد و عده ای را کشت. از یارانش با تیر عقب نشینی کرد.سپس به محلی که در آن مسجد بنا کرد عقب نشینی کرد، پس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آنها را چند بار محاصره کرد بیست شب و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و صلوات الله علیه و آله و سلم. صلي الله عليه و آله با اصحاب خود مشورت كرد و نوفل بن معاويه دثالي گفت: يا رسول الله روباه در سوراخي است اگر بر آن بماني آن را مي گيري و اگر رها كني مي گيرد. به شما آسیب نرساند سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله بازگشت و محاصره طائف را رفع کرد.
  سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله غنائم را با الجیرانه تقسیم کرد، سپس از الجیرانه عمره کرد و پس از آن به شهر طیبه رضی الله عنه بازگشت.
• رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در سال نهم هجری تصمیم به هجوم به رومیان گرفت، لذا دستور داد تا مقدمات آن هجوم را فراهم کنند و در میان مسلمانان پریشانی پیش آمد، پس رسول خدا صلوات الله علیه به صدقه در راه خدا سفارش کرد و عثمان بن عفان انفاق فراوانی کرد که مانند آن را هرگز انفاق نکرده بود تا اینکه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم . گفت: (بعد از امروز ابن عفان از آنچه انجام می دهد ضرر نمی کند). رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در فصل تابستان و گرمای شدید به سوی تبوک حرکت کرد و در تبوک صاحب آیله نزد او آمد و با او صلح کرد و خراج داد. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم چند ده شب در تبوک ماند و سپس به مدینه بازگشت و در راه بازگشت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم عروج کرد. عقبه رسید و راه پر دست انداز بود و عمار افسار آن را به دست می گرفت و حذیفه آن را می راند و گروهی از منافقان دوازده نفر با نقاب به دیدار رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم شتافتند. از بالاى عقبه، ولى خداوند قائم مقام خود را از امر آنها آگاه ساخت و چون نزديك شدند، رسول خدا بر آنان فرياد زد، خداوند صلى الله عليه و آله و سلم و حذيفه با مهجنى در خود به آنان نزديك شد. دستی به صورت شترانشان زد و دانستند که موضوعشان آشکار شده است، رسول خدا صلی الله علیه و آله نام آنها را به حذیفه گفت و به او گفته شد که آنها را نکش. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: (نه، من از کشتن آنها بیزارم. اعراب از میان آنها می گویند که محمد برای قوم خود جنگید.
• هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و آله به مدینه آمد و به جمعی از مردم مدینه وعده داد که پس از بازگشت از تبوک در مسجدی که در نزدیکی مسجد قبا ساخته بودند نماز بخوانند. اما خداوند به پیامبرش از کفر و الحاد و اختلافی که در هنگام ساختن این مسجد در درون خود داشتند، گفت. هنگام بازگشت به اصحاب خود دستور داد این مسجد را که مسجد الدرار بود بسوزانند.خداوند متعال فرمود: {و الذین من الذین من الضرر و الکفر و تفرقه فی المؤمنین و مواظب المؤمنین. که پیش از این با خدا و رسولش جنگیدند و سوگند یاد می کنند: ما جز بهترین ها را می خواهیم و خداوند گواهی می دهد که آنها دروغگو هستند. هرگز آنجا نمان...آیه}.
  رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در سال نهم به ابوبکر صدیق دستور داد که با مردم به حج بپردازد و اعلام کند که پس از این سال هیچ مشرکی حج نمی کند و طواف نمی کند. کعبه برهنه، و هر که با رسول خدا صلی الله علیه و آله عهد و پیمانی داشته باشد، مدتش از آن اوست. سپس سوره برائه نازل شد و علی بن ابی طالب با آن فرستاده شد تا آن را برای مردم بخواند.
  هیئت های قبیله ای همچنان نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله می آمدند و اسلام آوردن خود را به دست رسول خدا صلی الله علیه و آله اعلام می کردند.

رحلت پیامبر

• رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در سال دهم هجری مبارک و شریف با مسلمانان حج به جا آورد و آن را حجة الوداع نامیدند زیرا رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آن را حجة الوداع نامیدند. درود با آنان وداع کرد پس مردم از هر سو با رسول خدا صلی الله علیه و آله به حج ادامه دادند و مناسک حج را از آن حضرت آموختند، پس حج را به جا آورد. دستور داد کسانی از اصحابش که قربانی نیاورده بودند برای عمره احرام کنند و این کار را کردند (1).
  در سال یازدهم هجری امر مهمی رخ داد که رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بود و رحلت آن حضرت مقدماتی داشت از جمله: فرموده ایشان در حجة الوداع: (شاید). پس از این سال من تو را ملاقات نخواهم کرد) و از جمله: اینکه در پایان ماه رمضان، جبرئیل بر او قرآن تلاوت کرد، دو بار از جمله: در آخر ماه رمضان خلوت کرد و بیست روز روزه گرفت. روزها. در پایان ماه صفر درد رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آغاز شد و ابوبکر را به امامت مردم به نماز امر کرد و لشکری ​​به رهبری اسامه بن زید آماده کرد. تا با دروغگوی مسلمان بداخلاق بجنگد، اما اسامه بن زید رضی الله عنه در بیرون شهر اردو زد تا ببیند امر رسول خدا چه خواهد شد، درود خدا بر او باد.
• بامداد روز دوشنبه روز وفاتش صلوات الله علیه و آله و سلم در حالی که نماز سحر می خواندند نزد اصحاب بیرون رفت و صورتش به شکل ماه بود وقتی اصحاب دیدند. از او خوشحال شدند و رسول خدا صلی الله علیه و آله با دیدن آنها در حال نماز تبسمی کرد و ترسید وسوسه شوند، پس به او اشاره کرد که نماز را تمام کند و وارد خانه اش شد. این آخرین نگاهی بود که به یارانش کرد و سپس درد شدید شد تا اینکه صبح همان روز در دامان مادرمان عایشه رضی الله عنها از دنیا رفت. پس قلوب صحابه تکذیب کرد و دلهایشان مضطرب شد و برخی از آنان مانند عمر بن خطاب به رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله ایمان نیاوردند، اما ابوبکر آنها را آرام کرد، پس آنها را تقویت کرد و کلام خدای تعالی را بر آنها خواند: «محمد فقط فرستاده است، پیش از او نیز پیامبرانی از دنیا رفته اند، آیا اگر بمیرد یا کشته شود، بر ضد او می روید؟ پاشنه پا، چیزی به خدا ضرر نمی رساند و خداوند به شکرگزاران پاداش می دهد. به خدا سوگند گویا مردم نمی دانستند که این آیه نازل شده است تا اینکه در آن روز ابوبکر آن را تلاوت کرد.
• همسرانش رضی الله عنه عبارت بودند از: اولین آنها خدیجه بنت خویلد رضی الله عنه بود، قبل از بعثت با او ازدواج کرد، سپس چند روز پس از وفات او با سوده بنت زم ازدواج کرد. الف که روزی خود را به عایشه بخشید و بعد از او با عایشه بنت صدیق ازدواج کرد و در شش سالگی با او ازدواج کرد و در نه سالگی در مدینه با او ساخت و ساز کرد سپس با حفصه بنت عمر ازدواج کرد. بن الخطاب رضی الله عنه پس از آن با زینب بنت خزیمه بن الحارث ازدواج کرد و دو ماه پس از پیوستن او با او از دنیا رفت و آنگاه صلوات الله علیه با ام ازدواج کرد. سلامه هند بنت ابی امیه قریشی المخزومیه سپس صلی الله علیه و آله و سلم با زینب بنت کربه ای از قبیله اسد ازدواج کرد و قرآن درباره او نازل شد و به آن افتخار کرد. همسران رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم درباره ازدواج خداوند با او از آسمان های هفت گانه این در قول خداوند متعال است: {و چون زید تعداد زیادی از او را کم کرد، ازدواج کردیم. او به تو} آیه. سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله با جویریه بنت الحارث بن ابی دیرار المصطلقیه ازدواج کرد. سپس با ام حبیبه، رمله بنت ابی سفیان بن صخر بن حرب القرشیه ازدواج کرد. سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم با صفیه بن حیای بن اخطب مولای بنی النضیر از پسر هارون بن عمران برادر موسی ازدواج کرد و هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به اسارت درآمد. خداوند رضی الله عنه با بنی النضیر جنگید سپس او را آزاد کرد و رهایی او را مهریه خود قرار داد. سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم با میمونه بنت الحارث هلالیه که آخرین ازدواج او بود ازدواج کرد و پس از پایان عمره قضائیه در مکه با او ازدواج کرد.
• کنیزان او رضی الله عنه عبارت بودند از: مریه که مادر پسرش ابراهیم بود، ریحانه، کنیز دیگری که به اسارت گرفته بود و کنیزکی که زینب بنت جحش به او داده بود.
  رسول خدا صلی الله علیه و آله در سن شصت و سه سالگی درگذشت. چهل سال قبل از بعثت، سیزده سال در مکه بعد از بعثت و ده سال در مدینه. خداوند او و خانواده اش را تا روز قیامت برکت دهد. و خدا را خدای همه چیز شکر کن.